ช่างเป็นเพื่อนบ้านที่แสนหวาน!
เสียงกริ่งประตูดังขึ้น ฉันหันหลังกลับไปเห็นสุนัขอยู่ในกรงที่หน้าประตู ฉันเปิดประตูแล้วเธอก็รีบเข้าไปแล้วปล่อยของเพื่อเลียฉัน เธอกระโดดขึ้นไปบนเคาน์เตอร์ของฉันและบอกให้ฉันวางอาหารลงในขณะที่เราคุยกัน
เธอชื่อเดซี่ เธอมีความวิตกกังวลจึงปฏิบัติต่อเธอตลอดเวลา และเธออาศัยอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนกับดั๊ก เจ้าของของเธอ ทั้งสองคนออกไปเดินเล่นตอนเช้าเมื่อเห็นสวนของฉันนอกหน้าต่าง พวกเขาเข้ามาทักทายเพราะพวกเขาคิดว่ามันคงจะดีถ้าฉันจะมีเพื่อน
ดั๊กแปลกใจมากที่ฉันไม่ได้สังเกตเขาหรือเดซี่ตอนที่พวกเขาเดินผ่านมาก่อนหน้านี้ แต่บางทีฉันอาจใส่หูฟังไว้ ฉันบอกเขาว่าเป็นเพราะการอ่านหนังสือดีๆ เล่มหนึ่งดึงความสนใจของฉันไป แต่เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร ยังไงก็ขอโทษที่จำไม่ทัน
