เธอพยักหน้าอีกครั้งก่อนจะจ้องไปที่ร่างของลูกสะใภ้

แม่บุญธรรมนั่งอยู่บนเก้าอี้เก่าที่ลั่นดังเอี๊ยด มองดูลูกสะใภ้ของเธอนอนอยู่บนพื้น มือสกปรกและเท้าเปล่าเย็นยะเยือก เธอไม่กล้าปลุกเธอ ลูกสะใภ้ของเธอเป็นเหมือนเด็กสำหรับเธอ หัวใจของแม่ยายปวดร้าวเมื่อรู้ว่าหญิงสาวคนนี้จะไม่มีวันมีความสุข